မင္းသားေခ်

လူထုမႀကိဳက္မယ့္ (ဆႏၵျပလာရင္လည္း အစိုးရကို မထိခိုက္ေလာက္တဲ့) အလုပ္မ်ဳိးကို ေရြးလုပ္၊ အ႐ိုးခံလူထုက ကန္႔ကြက္ေၾကာင္း ဆႏၵထုတ္ေဖာ္ေတာ့ လူထုစကား နားေထာင္တဲ့ အစိုးရအေနနဲ႔ လူထုမႀကိဳက္တာ မလုပ္ေတာ့ပါဘူးဆိုၿပီး OIC ကိစၥကို ခုတံုးလုပ္၊ တခ်က္ခုတ္ ႏွစ္ခ်က္ျပတ္ အျမတ္ထုတ္လိုက္တဲ့ ဦးသိန္းစိန္တို႔ အခုေလာက္ဆို ကြယ္ရာမွာ ျပံဳးျပံဳးႀကီး လုပ္ေနျပန္ဦးမွာေပါ့ေလလို႔ ေတြးေနမိရဲ႕။

တခ်က္ခုတ္ ႏွစ္ခ်က္ျပတ္ဆိုတာက ဦးသိန္းစိန္အစိုးရအေနနဲ႔ ႏိုင္ငံတကာအျမင္မွာ လူထုကို လြတ္လပ္စြာ ဆႏၵထုတ္ေဖာ္ခြင့္ေပးထားတယ္လို႔ အျမင္ေရာက္ေစတဲ့ အျမတ္တခုရၿပီး ဆႏၵထုတ္ေဖာ္တဲ့ အ႐ိုးခံလူထုရဲ႕ အျမင္မွာေတာ့ ဦးသိန္းစိန္အစိုးရ ငါတို႔စကား နားေထာင္တယ္ဆိုတဲ့ အမွတ္ေပးမႈ ေနာက္အျမတ္တခုကို ရလိုက္တာပဲေပါ့။ ဟဲ ဟဲ … ေျပာရရင္ ဦးသိန္းစိန္တို႔ ၂၀၁၅ အတြက္မ်ား ႀကိဳမဲဆြယ္ေနသလားေပါ့ေလ။ အျမတ္ထုတ္ခံလိုက္ရသူေတြကေတာ့ အရွိန္တက္ေနဆဲမို႔ အခုအထိ ခံလို႔ခံရမွန္း သိခ်င္မွ သိၾကေပဦးမယ္။

ေသြးေအးသြားတဲ့အခါ ျပန္စဥ္းစားၾကည့္ေစခ်င္တာက ျပည္တြင္းစစ္ရပ္စဲေရး လမ္းေလွ်ာက္ဆႏၵထုတ္ေဖာ္ပြဲ၊ လွ်ပ္စစ္မီးရရွိေရး ဖေယာင္းတိုင္ထြန္း လမ္းေလွ်ာက္ဆႏၵေဖာ္ထုတ္ပြဲ၊ ကိုင္းတန္းေစ်း ဆႏၵေဖာ္ထုတ္ပြဲ၊ လက္ပံေတာင္းေတာင္သူေတြရဲ႕ ဆႏၵေဖာ္ထုတ္ပြဲေတြတုန္းကက်ေတာ့ အစိုးရက အခုလို တရား၀င္ ဆႏၵထုတ္ေဖာ္ခြင့္မျပဳခဲ့ဘဲ ေခါင္းေဆာင္ခဲ့တဲ့ ပုဂၢိဳလ္ေတြကို ေမ့ေလာက္ၿပီဆိုမွ ဘာလို႔ တရားစြဲတာလဲ ဆိုတာကိုပါ (ေစ့ေစ့ေတြး ေရးေရးေတာ့ေပၚမွာပါေလ)။

အရင္တခါကလည္း ၀န္ႀကီးမ်ား႐ံုးကို ဟိုတယ္လုပ္ငန္းလုပ္ကိုင္ခြင့္အတြက္ ငွားရမ္းမယ္ဆိုတဲ့ အသံလႊင့္လိုက္ၿပီး ျပည္သူက ဆႏၵေတာင္မထုတ္ေဖာ္ရေသးခင္ ျပည္သူ႔အသံကို နားေထာင္တဲ့ အစိုးရအေနနဲ႔ အဲဒီအစီအစဥ္ကို မလုပ္ေတာ့ပါဘူးဆိုၿပီး မေဟာက္ခင္က ေၾကာက္ခ်င္ေယာင္ေဆာင္ျပတဲ့ ဇာတ္လမ္းမ်ဳိးကို ဖန္တီးခဲ့ဖူးေသးတယ္။

ဦးသိန္းစိန္တို႔ အဲဒီလို ကေလးကြက္နဲ႔ အျမတ္ထုတ္ေနပံုကို ၾကည့္ၿပီး စာေရးဆရာ ေမာင္သာခ်ဳိ ေျပာျပဖူးတဲ့ သူ႔မိတ္ေဆြ ကဗ်ာဆရာဇနီးေမာင္ႏွံရဲ႕ ျဖစ္အင္ကို သြားသတိရမိတယ္။ သူတို႔ဇနီးေမာင္ႏွံက ကိုယ့္အလုပ္ကိုယ္ တက္ညီလက္ညီ လုပ္ကိုင္စားေသာက္ရင္း ေအးေအးလူလူ ေနထိုင္ၾကသတဲ့။ လင္နဲ႔မယား လွ်ာနဲ႔သြားဆိုသလို ရန္ေတြဘာေတြ ျဖစ္တာမ်ဳိးလည္း တခါမွမရွိဘူးတဲ့။ ၾကာေတာ့ ဒါကို ေယာက်္ားလုပ္တဲ့ ကဗ်ာဆရာက ပ်င္းသလိုလို ခံစားလာရသတဲ့။

အဲဒါနဲ႔ တေန႔မွာ သူ႔မိန္းမကို စိတ္ဆိုးေအာင္ တမင္လုပ္ၿပီး စိတ္ဆိုးမွ ျပန္ေခ်ာ့မယ္ဆိုတဲ့ စိတ္ကူးနဲ႔ အရက္လံုး၀မေသာက္တတ္တဲ့ ကဗ်ာဆရာဟာ အျပင္ကေန အာဆြတ္႐ံု၊ အနံ႔ထြက္႐ံု အရက္နည္းနည္းေလး ေသာက္လာသတဲ့။ အိမ္ေရာက္တာနဲ႔ လြယ္အိတ္ကို ပစ္ခ်ၿပီး သူ႔မိန္းမနားကို သြားကပ္ထိုင္သတဲ့။ သူ ကပ္ထိုင္ေပမယ့္ မိန္းမလုပ္သူက စာဖတ္ေတာင္မပ်က္ဘူးတဲ့။

အဲဒါနဲ႔ ကဗ်ာဆရာက ၾကံရာမရျဖစ္ၿပီး “မိန္းမေရ မိန္းမ ... မင္း ဒီေန႔ ကိုယ့္ဆီက ဘာအနံ႔မွ မရဘူးလားကြာ” လို႔ မေအာင့္ႏိုင္မအီးႏိုင္ ေမးလိုက္သတဲ့။ အဲဒီအခါမွာ ကဗ်ာဆရာ့မိန္းမက “အရက္နံ႔ ရသားပဲ၊ အဲဒါ ဘာျဖစ္လဲ” လို႔ စာဖတ္မပ်က္ ေအးတိေအးစက္ ျပန္ေျပာသတဲ့။

အဲဒီမွာတင္ မိန္းမကို အရမ္းေခ်ာ့ခ်င္ေနတဲ့ ကဗ်ာဆရာက “မိန္းမရယ္ ကိုယ္ အရက္ေသာက္လာတာကို မင္းမႀကိဳက္ဘူးမဟုတ္လား၊ မႀကိဳက္ရင္ ေနာက္ ကိုယ္ဘယ္ေတာ့မွ မေသာက္ေတာ့ပါဘူးကြာ၊ စိတ္မဆိုးပါနဲ႔၊ ကိုယ္ေတာင္းပန္ပါတယ္။ ကိုယ့္ကို အဲသလို စကားမေျပာဘဲေတာ့ မေနပါနဲ႔” လို႔ ငိုမဲ့မဲ့ မ်က္ႏွာေပးနဲ႔ မိန္းမကို ေခ်ာ့ဖို႔ ဖက္မယ္အလုပ္မွာ မိန္းမက သူ႔ကို ကပ်ာကယာ တြန္းထုတ္လိုက္ၿပီး “ဖယ္စမ္းပါ၊ ေတာ္ ဘာေတြ အ႐ူးထေနတာလဲ၊ ဘာကို စိတ္ဆိုးရမွာလဲ၊ ဒီမွာ ဇာတ္လမ္းေကာင္းေနရတဲ့အထဲ၊ သြား သြား ေရသြားခ်ဳိးေခ်။ ၿပီးရင္ ထမင္းစားၾကမယ္” လို႔ စာဆက္ဖတ္ေနရင္း ျပန္ေျပာလိုက္ပံုေၾကာင့္ ေခ်ာ့ခ်င္လြန္းတဲ့ ကဗ်ာဆရာ ဘယ္လိုေခ်ာ့ရမွန္း မသိေတာ့ဘဲ ေခါင္းေလးကုတ္ၿပီးသကာလ ေရခ်ဳိးဖို႔ ထြက္ခဲ့ရသတဲ့။

အခုလည္း ျပည္သူ႔အသံကို နားေထာင္ေၾကာင္း အမွတ္ယူခ်င္လြန္းေနတဲ့ ဦးသိန္းစိန္အစိုးရ အင္ထုေနပံုေတြက အထက္မွာ ေျပာျပခဲ့တဲ့ ကဗ်ာဆရာ့အထာလို ရယ္စရာပါပဲ။ သူ႔ဘာသာသူ အကြက္ဆင္ လုပ္ဇာတ္ထြင္ၿပီး “ကိုယ္ ေနာက္မလုပ္ေတာ့ပါဘူးကြာ” လို႔ ျပည္သူကို ဇြတ္အတင္းႀကီး ေခ်ာ့ေနသလို …။

အင္း … ကဗ်ာဆရာ့မိန္းမက စိတ္မဆိုးတတ္ေပမယ့္ တခ်ီခ်ီမွာ အမွန္တကယ္ ေရမေရာစတမ္း စိတ္ဆိုးေဒါသထြက္ေနတဲ့ ျပည္သူလူထုနဲ႔ ထိပ္တိုက္ေတြ႔ၿပီး ဦးသိန္းစိန္အစိုးရ ဖေနာင့္နဲ႔ တင္ပါး တသားတည္းျဖစ္ေအာင္ ေျပးေနရမွျဖင့္ စိတ္မေကာင္းစရာမ်ား ျဖစ္ေနမလားပဲေနာ္။

အားလံုးသို႔ ေလးစားစြာျဖင့္ …
ေဒါက္တာလြဏ္းေဆြ